Er jonger uitzien

We willen graag allemaal er jonger uitzien. Maar het feit dat ik toch ouder word slaat hard in als opeens iemand tegen mij zegt: Wat ziet u er nog goed uit voor uw leeftijd!

Het begint met het woordje ‘u’.

Opeens behoor ik niet meer tot de jongeren… maar straal ik kennelijk zoveel rijpheid of (naar ik hoop) wijsheid uit dat men ‘u’ tegen mij zegt.

Zo’n 10 jaar geleden was het alleen af en toe. Maar nu kom ik op een leeftijd dat jonge(re) mensen mij vrijwel standaard op die manier aanspreken. Inmiddels heb ik het geaccepteerd en maak ik er maar geen punt meer van. Want ook al geef ik aan dat ik het liefst met ‘je’ wordt aangesproken, een paar minuten later is dat vaak al weer vergeten.

Als je ouder wordt… dan zul je deze waarschijnlijk ook wel eens horen…

En deze is misschien nog wel erger, want nu word je echt oud.

Is er wel eens tegen je gezegd:

“Wat ziet u er NOG goed uit voor uw leeftijd!”

Hoe bedoel je…? Nog…? Nog goed voor wat?

Alsof er jonger uitzien iets bijzonders is. Dat het bijzonder is om er op oudere leeftijd GOED uit te zien.

En dat je in je handen mag knijpen dat je er tot op heden in geslaagd bent om er nog redelijk toonbaar uit te zien – want in vergelijking met de jeugd is de aftakeling natuurlijk al lang een feit.

Typisch Nederlands

Weet je dat het een typische Nederlandse gewoonte is om naar iemands leeftijd te vragen? Alsof bij een bepaalde leeftijd een bepaald uiterlijk hoort.

Nee, neem dan de Amerikanen… daar is het absoluut NOT DONE om te vragen hoe oud iemand is – en zul je dus ook niet snel horen dat je er NOG goed (genoeg) uitziet.

Amerikaanse dames zullen NOOIT ingaan op een vraag over hun leeftijd. Zo was ik een keer tijdens een congres een week opgetrokken met een Amerikaanse dame van (naar schatting) al flink boven de 60. Super fit en energiek was ze, dus ik werd nieuwsgierig naar haar leeftijd. Toen ik aan het eind van de week eindelijk durfde te vragen: “How old are you?” kreeg ik als antwoord:

Old? Not me!

“Old…?!?!?? …I’m not old!!!!!” Weliswaar met een glimlach – maar met een ondertoon waarmee ze duidelijk liet merken dat ze deze vraag zeer ongepast vond. En daarmee was de kous af.

Haar hint was duidelijk: oud ben je pas wanneer je je oud voelt. En ik vond eigenlijk wel dat ze gelijk had. Dus ik heb het daarna afgeleerd om mensen naar hun leeftijd te vragen. In feite doet het er ook niet toe.

Als je slim bent, geef je voortaan gewoon nooit je leeftijd meer prijs. Dan hoef je ook nooit meer te horen dat je er ‘nog’ goed uitziet! En zie je er uit zoals jij vindt dat je er uit moet zien. Er jonger uitzien en stralend en mooi!

…en natuurlijk mag je de natuur best een handje helpen met een supplement als collageen 🙂 – om er op elke leeftijd goed uit te zien.